ارزش انسان
دشتها آلوده ست
در لجنزار گل لاله نخواهدرویید
در هوای عفن آواز پرستو به چه کارت آید؟
فکر نان باید کرد
و هوایی که در آن
نفسی تازه کنیم .
گل گندم خوب است
گل خوبی زیباست
ای دریغا که همه مزرعه دلها را
علف هرزه کین پوشانده ست .
هیچکس فکرنکرد
که درآبادی ویران شده دیگر نان نیست
وهمه مردم شهر
بانگ برداشته اند
که چرا سیمان نیست .
وکسی فکر نکرد
که چرا ایمان نیست
و زمانی شده است
که به غیراز انسان
هیچ چیز ارزان نیست .
سروده ی : حمیدمصدق
+
کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٧:۱٧ ق.ظ ; ۱۳٩۱/٢/۱٠